Amblyopie

Amblyopie komt voor in elke situatie waarin de ogen niet normaal kunnen worden gebruikt. In de meeste gevallen kan amblyopie erfelijk zijn. Kinderen met een familiegeschiedenis van amblyopie moeten zeker door een oogarts worden onderzocht. Vroege diagnose is altijd belangrijk.

Strabismus; dit is de meest voorkomende en meest vaak voorkomende oorzaak van amblyopie. Het afwijkende ogen beeld wordt niet naar de hersenen gestuurd en de persoon gebruikt het beter functionerende oog.

Refractieafwijkingen; als als gevolg van een sterke refractieafwijking één oog veel waziger ziet dan het andere, zal dit oog zijn visuele ontwikkeling niet voltooien en slaperig worden. Dit type amblyopie is het moeilijkst te identificeren omdat er geen zichtbare problemen met de ogen zijn. Wanneer gezinnen de scheefstand in het oog van hun kind opmerken, wordt er onmiddellijk een onderzoek geregeld, maar vaak is het dan te laat omdat het kind ouder is geworden. Daarom moeten alle kinderen vóór de leeftijd van 4 jaar, onafhankelijk van klachten, zeker worden onderzocht.

Troebelheid in de oogstructuren die helder moeten zijn; cataract komt het meest voor. Dit type amblyopie ontwikkelt zich het snelst. Daarom moet elk pasgeboren kind absoluut worden onderworpen aan een zeer eenvoudige test, de rode reflectietest, door een kinderarts en als er een afwijking wordt opgemerkt, moet het zeker door een oogarts worden onderzocht. Dit komt omdat deze type amblyopie zeer vroeg en diep kan ontwikkelen. Congenitale cataract moet zo snel mogelijk chirurgisch worden behandeld.

 

Visueel onderzoek van kinderen onder de 3,5-4 jaar is vaak een uitdaging. Bij jongere kinderen en baby's wordt de amblyopie van het oog geprobeerd te identificeren met verschillende methoden, zoals het beoordelen van de reactie wanneer het goede oog door de arts handmatig wordt bedekt. Tijdens een onderzoek onder de 4 jaar verricht de oogarts in wezen het volgende. Hij onderzoekt of er enige afwijking is in de ogen. Vervolgens kijkt hij of er enige troebelheid is in transparante media en meet hij de refractie (breking) waarden van beide ogen door de pupil met druppels te verwijden.

Wat hier belangrijk is, is vooral of er een aanzienlijk grotere refractieafwijking is in één oog dan in het andere. Daarnaast worden ook de hoge refractieafwijkingen in beide ogen in overweging genomen. Naast het refractieonderzoek wordt ook een onderzoek naar het netvlies (fotoreceptoren) en de optische zenuw (zichtzenuw) uitgevoerd om het onderzoek te voltooien.

De basis van de behandeling van amblyopie is ervoor te zorgen dat het zwakke oog wordt gebruikt. Dit wordt gedaan door het goede oog wekenlang, soms maandenlang, met een speciale band te bedekken. Wat nodig is, wordt eerst voorgeschreven. Het kind begint het te gebruiken en er wordt een occlusietherapie uitgevoerd. Een periode van occlusietherapie wordt toegepast vóór de operatie, dan wordt de operatie uitgevoerd, en daarna wordt er nog een tijdje verder behandeld met occlusie. Kinderen houden meestal niet van het dragen van een occlusieband. En ze kunnen het weigeren. Maar als ouder kan deze periode met uw betrokkenheid en geduld succesvol worden doorstaan.