Ozontherapie wordt niet aanbevolen in de eerste drie maanden van de zwangerschap, bij patiënten met bloedstollingsstoornissen en bij bepaalde enzymdeficiënties. Ozontherapie moet altijd door gespecialiseerde artsen worden uitgevoerd, waarbij een geschikte dosering wordt ingesteld en de juiste methode voor de patiënt wordt gekozen. Hoewel de beslissing over wanneer de therapie niet kan worden toegepast door uw arts wordt genomen, heeft ozongas als een natuurlijk gas geen bekende bijwerkingen.
Ozontherapie wordt verkozen in het gebied van alternatieve en complementaire geneeskunde. De belangrijkste reden hiervoor is dat de therapie het lichaam niet onderdrukt, maar het natuurlijke afweersysteem ondersteunt. Dankzij de balancerende werking op lichaamsfuncties kan het zowel bij de behandeling van chronische als acute ziekten een ondersteunende rol spelen. Het feit dat het samen met conventionele medische behandelingen kan worden gebruikt, is ook belangrijk omdat het de algemene kwaliteit van leven van patiënten verbetert.
Het ozongas, dat aan het lichaam wordt toegediend, verhoogt dankzij het hoge zuurstofgehalte de zuurstofvoorziening van de weefsels. Het versnelt celvernieuwing, activeert het immuunsysteem en vergemakkelijkt de eliminatie van toxines. Deze effecten worden vaak genoemd onder de voordelen van ozontherapie.
Ozontherapie wordt als ondersteuning gebruikt bij de behandeling van vele verschillende ziekten. Het wordt vaak verkozen voor infectieziekten vanwege de positieve effecten op het immuunsysteem. Het kan effectief zijn bij de genezing van wonden veroorzaakt door diabetes, het verminderen van pijn veroorzaakt door reumatische ziekten en het verhelpen van doorbloedingsproblemen.
Bij neurologische aandoeningen zoals migraine, musculoskeletale aandoeningen zoals fibromyalgie en darmproblemen zijn ook positieve effecten gemeld. Het antwoord op de vraag hoe ozontherapie wordt toegepast, toont aan dat de therapie een breed scala aan toepassingen heeft. In sommige gevallen wordt het intraveneus toegepast, terwijl bij andere patiënten lokale injectie of verpakkingsmethoden kunnen worden gekozen.
In de afgelopen jaren hebben de effecten van ozontherapie op esthetiek en huidgezondheid ook aandacht getrokken. Dankzij het anti-aging effect speelt het een rol in het vertragen van verouderingsverschijnselen en helpt het bij het verminderen van klachten zoals verlies van elasticiteit van de huid, een dof uiterlijk, rimpels en droogte.
Naast de gezondheid van de huid kan ozontherapie ook worden gebruikt voor het verhelpen van cosmetische problemen zoals cellulitisbehandeling en haaruitval. Het moet echter correct worden toegepast en onder deskundige begeleiding worden toegediend om significante ondersteunende effecten te kunnen bieden.
Het aantal ozontherapiesessies wordt bepaald op basis van de algemene gezondheidstoestand van de patiënt, hun klachten en de respons op de behandeling. Het wordt gepland als 1-2 sessies per week en kan in totaal variëren van 5 tot 15 sessies. Bij chronische ziekten kunnen langere kuren nodig zijn, terwijl voor toepassingen ter ondersteuning van het immuunsysteem kortere protocollen voldoende kunnen zijn. De intervallen en het aantal sessies moeten altijd door een gespecialiseerde arts worden gepland.
Aangezien ozontherapie met een natuurlijk gas wordt uitgevoerd, wordt het over het algemeen als veilig beschouwd. Wanneer het onzorgvuldig of zonder deskundige controle wordt toegepast, kunnen sommige bijwerkingen optreden. Bij een verkeerde dosering kunnen hoofdpijn, vermoeidheid en zelden ademhalingsproblemen als tijdelijke effecten worden waargenomen. Daarom moet ozontherapie worden uitgevoerd door ervaren artsen, met geschikte apparatuur en in op de patiënt afgestemde doseringen.
Ozontherapie kan met verschillende methoden worden uitgevoerd. De meest gebruikelijke manier is autohemotherapie, waarbij bloed van de patiënt wordt verrijkt met ozon en vervolgens via de ader wordt teruggegeven. Deze procedure is pijnloos en de sessies worden binnen korte tijd voltooid. Intra-articulaire injecties of subcutane toepassingen kunnen lichte ongemakken veroorzaken, maar zijn over het algemeen goed te verdragen. Na de procedure kan de patiënt onmiddellijk terugkeren naar het dagelijks leven.
Ozontherapie is mogelijk niet geschikt voor iedereen. Vooral vrouwen in de eerste drie maanden van de zwangerschap, personen met een tekort aan het enzym Glucose-6-fosfaatdehydrogenase (G6PD) en patiënten met ernstige stollingsstoornissen mogen deze behandeling niet ondergaan. Bovendien kan het in sommige gevallen, waarbij ozon de vorming van vrije radicalen in het lichaam kan verhogen, nodig zijn om de behandeling uit te stellen of helemaal niet te starten.