Een uterien myoom, het meest voorkomende goedaardige gezwel bij vrouwen, is een massa die ontstaat uit de gladde spiercellen van het myometrium, bekend als de uteriene spierlaag. Afhankelijk van de cel van herkomst kan het ook "fibroid" genoemd worden.
Bij het beoordelen van behandelingsopties moet rekening worden gehouden met de klachten van de patiënt, prioriteiten, interne problemen, het aantal, de omvang en de locatie van de myomen. Over het algemeen, als de patiënt haar controles niet verzaakt, kan het alleen worden gevolgd met periodieke controles en kan de groei worden waargenomen, wat recentelijk meer is geaccepteerd voor langzaam groeiende en niet-maligne myomen in vergelijking met invasieve chirurgische methoden.
- Medicijnen: Gericht op het verminderen van bloedingen en daarmee samenhangende interne problemen bij een patiënt met een myoom. Gedetailleerde medische behandelingsopties moeten worden overwogen op basis van de medische conditie van de patiënt en de naleving van de behandeling.
- Chirurgische behandeling: Als deze optie wordt gekozen, moet rekening worden gehouden met de leeftijd van de patiënt, de wens voor kinderen, en de problemen veroorzaakt door het myoom. In dit verband kan, afhankelijk van de locatie, grootte en het aantal myomen, een breed scala worden overwogen, variërend van een myomectomie-operatie waarbij alleen het myoom wordt verwijderd tot een totale abdominale hysterectomie en bilaterale salpingo-oophorectomie waarbij alle interne genitale organen worden verwijderd. Of de operatie laparoscopisch, open (laparotomisch) of via de vaginale route zal zijn, wordt bepaald door de kenmerken van het myoom, aantal, grootte, de vaardigheid van de chirurg en de omstandigheden in de operatiekamer.
Wat zijn de symptomen van een myoom?
- Abnormale vaginale bloeding
- Pijn en drukklachten afhankelijk van de grootte / locatie
- Onvruchtbaarheid (infertiliteit)
- Vroege bevalling of miskramen, samengevat.
Wat zijn de gevolgen van een vertraagde myoom behandeling?
Recente studies hebben geen verband aangetoond tussen groei van het myoom en een verhoogde kans op kanker. Het probleem is eerder de bloeding veroorzaakt door het myoom, met als gevolg bloedarmoede en de daaruit voortvloeiende medische complicaties.
Waarom ontstaat een myoom?
Ondanks dat het een belangrijk gezondheidsprobleem is bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd, zijn er nog geen concrete en consistente gegevens over de oorzaken van het ontstaan. Erfelijke aanleg wordt overwogen.
Hoe wordt een myoom gediagnosticeerd?
Myomen worden meestal gedetecteerd tijdens het verzamelen van de medische geschiedenis en klachten van de patiënt en via een gynaecologisch onderzoek met vaginale palpatie. Voor een duidelijkere diagnose kan gebruik worden gemaakt van vaginale of pelviene echografie. Om een kwaadaardig probleem uit te sluiten, kan diagnostische curettage worden uitgevoerd om de te nemen stappen voor de behandeling duidelijk te maken.
Welke soorten myomen zijn er?
Afhankelijk van de locatie kunnen het submukeuze, intramurale of subserose gesteelde myomen zijn.
Veroorzaakt een myoom onvruchtbaarheid?
Afhankelijk van de locatie en grootte is er een kans dat dit het geval is. Mechanisch kunnen ze de gameten- en embryo-overdracht belemmeren. Ze kunnen de samentrekkingen van de baarmoeder die de spermmobiliteit vergemakkelijken verstoren. Ze kunnen het gebied waar de zwangerschap zich vasthecht verstoren en de groei van de baarmoeder belemmeren. De kans op vroegtijdige zwangerschapsbeëindigingen kan toenemen.
Is de definitieve behandeling van myomen mogelijk met laparoscopische myomectomie?
Als het besluit tot chirurgische indicatie voor myoombehandeling samen met de patiënt en de arts is gemaakt, kan, rekening houdend met de leeftijd en prioriteiten van de patiënt, ook een laparoscopische procedure worden overwogen. Zo zijn de herstelperiode na de operatie en het risico op bloedingen minder.
Moderne benaderingen in de follow-up en behandeling van myomen
Bij vrouwen met een myoomdiagnose moet het behandelingsproces individueel worden gepland. Afhankelijk van de grootte van de myomen, hun locatie en de leeftijd van de patiënt, kunnen behandelopties tegenwoordig worden uitgevoerd met zowel open als laparoscopische methoden. Vooral laparoscopische myoomoperaties worden vaak geprefereerd vanwege hun minder invasieve karakter en snelle herstel van de patiënt.
Niet elke myoomcasus vereist chirurgische ingreep. Een belangrijk detail voor vrouwen die antwoorden zoeken op de vraag wat een myoom is, is dat sommige myomen jarenlang zonder symptomen in het lichaam aanwezig kunnen blijven. Symptomen geassocieerd met myomen, zoals zware menstruatie, bekkenpijn, frequent urineren, constipatie en infertiliteit, kunnen de kwaliteit van het dagelijks leven nadelig beïnvloeden. In dergelijke gevallen kan myoomchirurgie onvermijdelijk worden.
Wat zijn de symptomen van een myoom in de baarmoeder?
Symptomen van myomen in de baarmoeder variëren meestal afhankelijk van de locatie en grootte. Submukeuze myomen kunnen vooral menstruatiebloedingen aanzienlijk verhogen, terwijl subserose myomen druk kunnen uitoefenen op omliggende organen en urine- en darmproblemen kunnen veroorzaken. Daarom moeten myoomsymptomen goed worden geanalyseerd en moet de diagnose tijdig worden gesteld.
Diagnose en beeldvormingstechnieken voor myomen
De diagnose myoom wordt meestal gesteld tijdens een gynaecologisch onderzoek en voor een definitieve diagnose wordt echografie gebruikt. Indien nodig kan magnetische resonantie beeldvorming (MRI) als aanvullende diagnostische methode worden gebruikt. Het klaren van de diagnose speelt een cruciale rol in het opstellen van het behandelplan. Voorafgaand aan een geplande myoomoperatie moeten al deze evaluaties grondig worden uitgevoerd.
Het proces na een myoomoperatie
Na een myoomoperatie kunnen de meeste patiënten binnen enkele dagen hun dagelijkse leven hervatten. Dit proces varieert afhankelijk van het type operatie en de algemene gezondheidstoestand van de patiënt. Regelmatige doktersbezoeken na de operatie zijn belangrijk voor het vroegtijdig opsporen van een eventuele terugkeer.
Veelgestelde vragen
Wat is een myoom?
Een myoom is een goedaardig tumoraal weefsel dat afkomstig is van de spierlaag van de baarmoeder en vaak gevoelig is voor het hormoon oestrogeen. Myomen, ook wel bekend als uteriene fibromen, behoren tot de meest voorkomende gynaecologische tumoren bij vrouwen. Deze formaties komen meestal voor bij vrouwen in de reproductieve leeftijd en kunnen soms zonder symptomen onopgemerkt blijven. Sommige myomen groeien en nemen ruimte in in de baarmoeder, drukken op omliggende structuren of veroorzaken problemen zoals bloedingen. De diameter van myomen kan variëren van enkele millimeters tot 10-15 centimeter en ze komen soms meervoudig voor. Myomen, die verschillende soorten kunnen hebben afhankelijk van hun locatie in de baarmoeder, vormen een belangrijk gezondheidsprobleem dat regelmatige gynaecologische controle vereist.
Wat zijn de symptomen van een myoom?
De symptomen van een myoom variëren meestal afhankelijk van de locatie en grootte van het myoom in de baarmoeder. Het meest voorkomende symptoom zijn lange en intensieve menstruaties, wat op termijn tot bloedarmoede en gerelateerde problemen zoals zwakte en vermoeidheid kan leiden. Naarmate het myoom groter wordt, kunnen symptomen zoals pijn in de buik of lies, drukgevoel of een opgeblazen gevoel optreden. Myomen in de baarmoeder kunnen op de blaas of darmen drukken, wat leidt tot frequent urineren of constipatie. Sommige vrouwen kunnen pijn tijdens geslachtsgemeenschap ervaren, terwijl anderen problemen kunnen hebben met vruchtbaarheid of zwangerschapscomplicaties zoals miskramen. Myoomsymptomen moeten serieus genomen worden en een deskundige arts dient tijdig geraadpleegd te worden.
Hoe wordt een myoom gediagnosticeerd?
De diagnose van een myoom wordt vaak gesteld tijdens een gynaecologisch onderzoek. Tijdens het onderzoek kan de arts aan een myoom denken door de baarmoedergrootte te evalueren. Ultrasound is de meest gebruikte beeldvormingstechniek om de diagnose te bevestigen. Vaginale echografie biedt meer gedetailleerde informatie over de interne structuren in de baarmoeder en geeft precieze informatie over de locatie, grootte en aantal myomen. In specifieke gevallen, wanneer een meer gedetailleerde beoordeling nodig is, kan gebruik worden gemaakt van meer geavanceerde technieken zoals magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Diagnostische procedures zoals hysteroscopie worden ook toegepast om te bepalen of het myoom de binnenste weefsels van de baarmoeder beïnvloedt. Na de diagnose van een myoom wordt, afhankelijk van de ernst van de klachten, het behandelplan opgesteld.
Wanneer is een myoomoperatie noodzakelijk?
Een myoomoperatie is niet voor iedere patiënt noodzakelijk. In sommige specifieke gevallen wordt een chirurgische ingreep onvermijdelijk. Als een vrouw door het myoom ernstige menstruatiebloedingen ervaart die tot bloedarmoede leiden, constant bekkenpijn heeft, of als het myoom druk uitoefent op omliggende organen en het dagelijks leven bemoeilijkt, kan een operatie nodig zijn. Snelle groei van het myoom, doorgroeien na de menopauze of negatieve invloed op de vruchtbaarheid zijn belangrijke indicatoren voor chirurgie. Myoomoperatie kan worden uitgevoerd in de vorm van het verwijderen van het myoom (myomectomie) of het volledig verwijderen van de baarmoeder (hysterectomie). Afhankelijk van de voorkeur van de chirurg en de aard van het myoom kunnen open, endoscopische (laparoscopische) of hysteroscopische methoden worden toegepast. Na een myoomoperatie herstelt de patiënt meestal snel en ervaart een aanzienlijke vermindering van de klachten.