Het syndroom van Down is een chromosoomafwijking die zijn naam dankt aan de Engelse arts John Langdon Down, die de afwijking voor het eerst beschreef in 1866. Het ontstaat wanneer er tijdens de celdeling een fout optreedt, waardoor er in plaats van twee exemplaren drie exemplaren van chromosoom 21 worden gevormd.
Wat veroorzaakt het Downsyndroom?
Bij mensen met het syndroom van Down zijn er 3 exemplaren van chromosoom 21 in plaats van 2. Het enige bekende risico is dat de moeder ouder is dan 35 jaar. Het syndroom van Down komt voor bij ongeveer 1 op de 800 geboorten en kan ook bij jongere moeders voorkomen, alhoewel de kans toeneemt met de leeftijd van de moeder.
Kenmerken van het Downsyndroom
Kinderen met het syndroom van Down kunnen bepaalde mentale en fysieke verschillen hebben;
- Ze ontwikkelen zich meestal langzamer op fysiek en mentaal gebied.
- Hun stofwisseling werkt trager.
- Er kunnen problemen met spierzwakte in verschillende mate voorkomen.
- Ze kunnen vatbaarder zijn voor hartproblemen en enkele andere aandoeningen door een trage stofwisseling.
- Ze kunnen enkele of al deze fysiologische kenmerken hebben zoals kleinere en schuin aflopende ogen, een dikke nek, korte vingers en een wijder geplaatste duim.
Behandeling van kinderen met Downsyndroom
Downsyndroom, dat wereldwijd veel voorkomt, is geen ziekte die behandeld kan worden, maar een genetische afwijking. Vanuit dit standpunt erkent de Verenigde Naties elke 21 maart als Werelddag voor bewustwording van Downsyndroom om:
- Discriminatie van individuen met Downsyndroom te voorkomen,
- Het belang van vroegtijdige en levenslange educatie te benadrukken,
- De noodzaak om werkgelegenheid voor individuen met Downsyndroom uit te breiden te onderstrepen.
Bij kinderen met Downsyndroom worden door hun trage stofwisseling vaak enkele andere aandoeningen waargenomen. Hart- en longproblemen behoren tot de meest voorkomende aandoeningen die het syndroom van Down begeleiden. Daarnaast zijn hematologische, neurologische en gastro-intestinale aandoeningen ook veel voorkomend bij deze kinderen. Het is noodzakelijk om deze aandoeningen vanaf de kindertijd regelmatig te volgen en indien nodig continu de benodigde behandelingen te bieden.
Onderwijs voor kinderen met Downsyndroom
Net als alle andere kinderen hebben ook kinderen met Downsyndroom verschillende mentale capaciteiten en vaardigheden. Door middel van vroege educatie, speelgroepen, taaldiensten en andere vormen van ondersteuning en educatie kunnen kinderen met Downsyndroom hun zelfzorg ontwikkelen en bijdragen aan de beroepsproductie op verschillende gebieden.
Het is belangrijk dat kinderen met Downsyndroom vanaf jonge leeftijd de nodige zorg en educatieondersteuning ontvangen. Kinderen met Downsyndroom die tijdig en op de juiste wijze worden ondersteund, kunnen een universitaire opleiding volgen, verschillende talen spreken en hun capaciteiten maximaal benutten.
Oorzaken en genetische aspecten van Downsyndroom
Het syndroom van Down is een genetische aandoening; het is echter niet altijd erfelijk. De meeste gevallen zijn het gevolg van toevallige chromosomale delingsfouten. De bekendste risicofactor is de leeftijd van de moeder boven de 35 jaar. Toch kan het ook optreden bij jongere vrouwen. Er zijn drie genetische varianten van Downsyndroom:
- Trisomie 21: Dit is de meest voorkomende vorm waarbij alle cellen een extra exemplaar van chromosoom 21 bevatten.
- Mozaïek Downsyndroom: Een extra chromosoom komt in enkele cellen voor terwijl andere cellen een normaal aantal chromosomen hebben. Hierdoor kunnen de symptomen milder zijn.
- Translocatie Downsyndroom: Chromosoom 21 is aan een ander chromosoom gehecht. Genetische counseling is belangrijk voor deze vorm vanwege het mogelijke erfelijke karakter.
Waarneembare kenmerken van Downsyndroom
De kenmerken van Downsyndroom kunnen vanaf de geboorte waarneembaar zijn. Echter, de ernst van de symptomen kan per kind verschillen. Veelvoorkomende kenmerken omvatten:
- Vertraagde fysieke en mentale ontwikkeling
- Spierzwakte (hypotonie)
- Platte gelaatskenmerken, kleine en schuin aflopende ogen
- Kleine gestalte, korte vingers en brede handlijnen
- Dikke nek en lage spierspanning
- Leermoeilijkheden
Deze symptomen kunnen verschillende effecten hebben op de algemene gezondheid van het kind, waardoor regelmatige controle zeer belangrijk is.
Hoe wordt het Downsyndroom gediagnosticeerd?
De diagnose kan zowel voor als na de geboorte worden gesteld.
- Prenatale diagnose: Op basis van de leeftijd van de moeder, bloedonderzoek en echografie worden risico-inschattingen gemaakt. Bij een verhoogd risico kunnen genetische tests zoals vruchtwaterpunctie, chorionvlokkentest (CVS) of niet-invasieve prenatale testen (NIPT) een definitieve diagnose geven.
- Postnatale diagnose: Op basis van fysieke kenmerken kan vermoedens ontstaan, maar een definitieve diagnose wordt gesteld door chromosoomanalyse.
Leven met Downsyndroom: Gezondheid en educatie
Downsyndroom moet niet gezien worden als een ziekte die behandeld moet worden, maar erkend als een genetische conditie. Daarom is toegang tot passende gezondheidszorg en educatie vanaf jonge leeftijd zeer belangrijk. Veel voorkomende gezondheidsproblemen bij kinderen met Downsyndroom zijn onder andere:
- Hartziekten (aangeboren hartafwijkingen)
- Spijsverteringsproblemen
- Schildklierstoornissen
- Vaker infecties door een zwakker immuunsysteem
- Gezichts- en gehoorproblemen
Regelmatige controle van deze problemen vanaf de kindertijd ondersteunt zowel de gezonde ontwikkeling als verbetert de levenskwaliteit van het kind.
Op het gebied van educatie hebben kinderen met Downsyndroom verschillende mentale capaciteiten. Met geschikte programma's, taaltherapieën, individuele onderwijsprogramma's en sociale ondersteuning kunnen deze individuen naar school gaan, een beroep uitoefenen en zelfs universitair onderwijs volgen.
Veelgestelde vragen
Wat is het Downsyndroom?
Het syndroom van Down is een chromosoomafwijking die zijn naam dankt aan de Engelse arts John Langdon Down, die de afwijking voor het eerst beschreef in 1866. Deze conditie ontstaat door een extra exemplaar van chromosoom 21 als gevolg van een fout in de celdeling, wat leidt tot enkele fysieke en mentale verschillen in ontwikkeling.
Is het Downsyndroom genetisch en kan het erfelijk zijn?
Ja, het syndroom van Down is een genetische afwijking. Echter, niet alle typen van Downsyndroom manifesteren zich op dezelfde manier. Trisomie 21 is meestal niet erfelijk maar komt willekeurig voor. Translocatie Downsyndroom kan wel erfelijk zijn, waardoor genetische counseling vooral belangrijk is bij deze vorm.
Wat is mozaïek Downsyndroom en hoe verschilt het van andere types?
Mozaïek Downsyndroom houdt in dat sommige cellen een normaal chromosoomaantal hebben, terwijl andere een extra exemplaar van chromosoom 21 bevatten. Hierdoor kunnen de symptomen milder zijn. Ontwikkeling kan sneller zijn, en soms zijn specifieke kenmerken van Downsyndroom minder opvallend. Diagnose wordt gesteld met genetische testen.
Hoe wordt het Downsyndroom gediagnosticeerd en welke tests zijn nodig?
De diagnose kent twee stadia: prenataal en postnataal. Tijdens de zwangerschap worden bij de moeder NIPT, de triple-test en echografie gebruikt voor risicobeoordeling. Een definitieve diagnose wordt gesteld met vruchtwaterpunctie of CVS. Na de geboorte wordt de diagnose bevestigd met chromosoomanalyse door het aantal chromosomen in de cellen van het kind te controleren.