Keratoconus is een ernstige oogziekte die wordt gekenmerkt door het geleidelijk dunner worden van de heldere, klokglasachtige hoornvlieslaag aan de voorkant van het oog, die puntiger naar voren uitkomt. Deze aandoening begint meestal in de adolescentie en hoewel het aanvankelijk in één oog kan voorkomen, kan het zich na verloop van tijd naar beide ogen verspreiden. Een van de meest voorkomende oorzaken van de ontwikkeling van keratoconus is het intensief wrijven van de ogen. Vooral oogjeuk door allergieën bij kinderen is een belangrijke trigger voor deze ziekte.
Samen met allergische aandoeningen kunnen symptomen zoals tranen, roodheid en korstvorming in de ogen optreden. Dit zorgt ervoor dat kinderen voortdurend en stevig hun ogen wrijven. Na verloop van tijd kan dit gedrag leiden tot verzwakking en vervorming van het hoornvliesweefsel, wat de ontwikkeling van keratoconus kan starten. Onderzoek toont aan dat kinderen met allergisch astma en allergische oogziekten een significant hogere kans hebben op keratoconus.
Geografische Invloeden en Toenemende Aantal Gevallen
Keratoconus is niet alleen gerelateerd aan individuele gewoonten, maar ook aan omgevingsfactoren. In Turkije, vooral in regio's zoals Zuidoost-Anatolië waar de hoeveelheid stof en pollen groot is, komt deze ziekte vaker voor. Er wordt gerapporteerd dat er de laatste jaren ook een merkbare toename is van keratoconusgevallen in İzmir en zijn omgeving. De steriele omgeving die het moderne stadsleven met zich meebrengt, zorgt ervoor dat allergische aandoeningen bij kinderen vaker voorkomen, wat het risico op keratoconus vergroot.
Keratoconus kan worden Gestopt met Cross-Linking Therapie
Een van de meest effectieve methoden voor de behandeling van keratoconus is de Cross Linking (hoornvlieskruisverbinding) techniek, die de laatste jaren is ontwikkeld. Bij deze behandeling wordt eerst druppel-anesthesie toegepast, waarna het epitheliale weefsel op het oppervlak van het hoornvlies voorzichtig wordt verwijderd. Er worden vitaminehoudende speciale druppels op het oogoppervlak gedruppeld en vervolgens wordt het hoornvlies versterkt met ultraviolet (UV) licht.
Het hoofddoel van deze procedure is om de voortgang van de ziekte te stoppen en de structuur van het hoornvlies te stabiliseren. Regelmatig gebruik van de door de arts aanbevolen druppels en naleving van controlebezoeken zijn van groot belang voor het succes van de behandeling.
Bril en Contactlensgebruik
Bij patiënten met keratoconus kunnen standaard glazen lenzen onvoldoende blijken naarmate de visuele beperking verergert. In dat geval kunnen speciaal ontworpen harde contactlenzen of hybride lenzen specifiek voor keratoconus worden aanbevolen. Lenzen zorgen voor een scherpere visie door de onregelmatige vorm van het hoornvlies in evenwicht te brengen. In sommige gevorderde gevallen kunnen chirurgische methoden zoals het plaatsen van ringen in het hoornvlies worden toegepast. De meest geschikte behandelaanpak wordt bepaald door een oogarts, op basis van de individuele situatie van de patiënt en het stadium van de ziekte.
Wat zijn de Symptomen van Keratoconus?
Keratoconus is een progressieve cornea-afwijking die bij te late herkenning tot ernstig gezichtsverlies kan leiden. Daarom is het belangrijk om de symptomen van de ziekte te herkennen, zodat er vroegtijdig met de behandeling kan worden gestart. Hier zijn de meest voorkomende en oplettende symptomen van keratoconus:
- Visuele beperking die niet volledig kan worden gecorrigeerd, zelfs met een bril: Het meest opvallende kenmerk van keratoconus is dat de zichtkwaliteit niet voldoende kan worden verbeterd met standaardbrilglazen. Patiënten kunnen geen helder zicht krijgen, zelfs als hun brilvoorschriften constant veranderen. Dit probleem wordt meestal opgemerkt door de klacht van ongecorrigeerd kunnen zien, ondanks de brilvoorschriften.
- Verhoogde lichtgevoeligheid (fotofobie): Het dunner en onregelmatig worden van de cornea zorgt ervoor dat het licht op een onregelmatige manier wordt gebroken naar het netvlies. Dit veroorzaakt ongemak en verblinding, vooral bij fel licht. Overmatige gevoeligheid voor licht kan zich ontwikkelen zowel bij daglicht als 's nachts bij koplampen.
- Verminderde nachtzicht: Door de vervorming van de cornea neemt het vermogen van het oog om zich te focussen op licht af. Dit leidt tot een merkbare vermindering van de zichtkwaliteit 's nachts of bij weinig licht. Vooral autorijden of in slecht verlichte omgevingen kan lastig worden.
- Noodzaak om ogen samen te knijpen voor beter zicht: Patiënten met keratoconus hebben de neiging om door hun oogleden samen te knijpen om helder te kunnen zien. Het samenknijpen van de ogen kan tijdelijke helderheid bieden door ervoor te zorgen dat beelden door bepaalde punten gaan, maar dit kan op de lange termijn leiden tot oogvermoeidheid en hoofdpijn.
- Voortdurend terugkerende hoofdpijn en oogpijn: Onregelmatige refractiefouten en het continu proberen te focussen van het oog kunnen spanning in de oogspieren veroorzaken. Dit kan leiden tot herhaalde hoofdpijnaanvallen gedurende de dag, ongemak rond de ogen en oogvermoeidheid.
- Onverwacht toenemende astigmatisme: Een snelle toename van de astigmatismewaarden die normaal blijven binnen de grenzen tijdens de kindertijd en adolescentie kan een belangrijke waarschuwing zijn voor keratoconus. In dergelijke gevallen verandert het brilvoorschrift van de patiënt vaak en zelfs dan wordt het zicht niet helder. Het onregelmatige en progressieve verloop van astigmatisme op deze manier is een indicator van keratoconus.
Als een of meer van deze symptomen aanwezig zijn, is het van groot belang dat de persoon zonder vertraging een oogspecialist raadpleegt. Vroegtijdige diagnose van keratoconus verhoogt het succes van behandelingsopties die gericht zijn op het stoppen van de voortgang van de ziekte.
Als de diagnose wordt vertraagd, kan ernstige puntvorming, verdunning en uiteindelijk opaciteit van de cornea optreden. In dat geval kan de ziekte niet alleen met medische of lensbehandeling, maar ook met meer geavanceerde chirurgische procedures zoals hoornvliestransplantatie worden behandeld.
Daarom moeten situaties zoals gezichtsstoornissen die beginnen in de kindertijd, problemen met helderheid die niet met een bril kunnen worden gecorrigeerd of vaak veranderende brilvoorschriften serieus worden genomen; regelmatige oogonderzoeken moeten niet worden verwaarloosd.
De link tussen Allergische Oogjeuk en Keratoconus
Allergieën zijn vooral bij kinderen een veelvoorkomend probleem en oogjeuk door allergieën kan bijdragen aan het ontstaan van keratoconus. Kinderen met allergieën kunnen hun ogen intensief wrijven om de jeuk te verlichten. Dit gedrag kan de ontwikkeling van de ziekte versnellen door herhaalde microtrauma's aan het hoornvlies te veroorzaken.
Daarom is het zeer belangrijk dat kinderen met allergische oogaandoeningen worden geïnformeerd over het niet wrijven van hun ogen. Antihistaminica of andere medische oplossingen die de allergie onder controle houden, moeten worden gebruikt op aanbeveling van een arts.
Keratoconus is een oogziekte die onder controle kan worden gehouden met vroege diagnose en juiste behandeling. Het niet negeren van situaties zoals allergieën en jeuk bij kinderen speelt een grote rol bij het voorkomen en stoppen van de voortgang van deze ziekte. Regelmatige oogcontroles, bewust gebruik van lenzen of brillen en geschikte medische behandeling maken scherper zicht mogelijk.
Veelgestelde Vragen
Hoe wordt keratoconus gediagnosticeerd?
De diagnose keratoconus wordt gesteld door een arts tijdens een gedetailleerd onderzoek. In de eerste fase wordt een visuele beperking die niet met een bril kan worden gecorrigeerd, gedetecteerd. Vervolgens kan het bestaan van keratoconus worden bevestigd door middel van speciale tests zoals corneatopografie of pachymetrie, waarmee de vorm en dikte van de cornea worden gemeten. Vroegtijdige diagnose is belangrijk om de voortgang van de ziekte te stoppen.
Wat is de meest effectieve methode voor de behandeling van keratoconus?
Hoe lang duurt de behandeling van keratoconus?
Op welke leeftijd is de behandeling van keratoconus het meest geschikt?
Keratoconus begint meestal in de adolescentie en op jonge leeftijd. Hoe eerder met de behandeling wordt begonnen, hoe eerder de voortgang van de ziekte kan worden gestopt. Behandelmethoden zoals Cross Linking geven meestal de beste resultaten in de vroege stadia van de ziekte. Behandeling kan ook op latere leeftijd worden toegepast, maar het behandelingsproces kan uitdagend zijn.