Retina loslating, bekend als netvliesloslating bij het grote publiek, veroorzaakt symptomen zoals zwevende deeltjes en lichtflitsen. Om blijvend verlies van gezichtsvermogen te voorkomen, is het essentieel om bij het opmerken van symptomen onmiddellijk een specialist in oogheelkunde te raadplegen voor een netvliesonderzoek.
Een van de methodes die gebruikt worden bij de chirurgie van netvliesloslating is de exoscleraal indringende methode (scleraal indringende methode). Hierbij wordt ter hoogte van de netvliesscheur een stuk stevig siliconen in de oogbolwand geplaatst om de scheur te sluiten. Nadat de scheur gesloten is, wordt de vloeistof door de loslating veroorzaakt geabsorbeerd en wordt het herstel voltooid. Als de scheuren die de netvliesloslating veroorzaken talrijk, groot of ongewoon gepositioneerd zijn, de scheuren niet gedetecteerd kunnen worden, er gelijktijdige andere aandoeningen zijn (zoals een bloeding in het oog), of er al enige tijd is verstreken sinds de loslating, kan een vitrectomie nodig zijn.
Vitrectomie houdt in dat de gel-achtige vloeistof die het binnenste van het oog vult (het glasvocht) chirurgisch wordt verwijderd en vervangen door vloeistof, lucht, gas of siliconeolie. Na een vitrectomie is het belangrijk om de voorgeschreven oogdruppels te gebruiken en de adviezen van de arts op te volgen.
Netvliesscheuren en de daaruit voortvloeiende netvliesloslating komen vaker voor in bepaalde risicogroepen. Hoewel scheuren in het netvlies vooral op oudere leeftijd voorkomen, kunnen ook jongeren risicofactoren hebben. Bij personen met hoge bijziendheid kan het netvlies dunner zijn, waardoor het risico op scheuren toeneemt. Daarnaast zijn personen die eerder oogtrauma's hebben gehad, een familiegeschiedenis van netvliesscheuren hebben, of die een netvlies- of cataractoperatie hebben ondergaan, vatbaar voor deze risico's.
Personen met symptomen van netvliesscheuren moeten zonder uitstel een oogarts raadplegen. Als de symptomen vroegtijdig worden opgemerkt, kan de behandeling van een netvliesscheur eenvoudiger worden uitgevoerd. Blijvend gezichtsverlies ontstaat vooral als het netvlies lange tijd niet meer gevoed wordt. Daarom is regelmatige controle van het netvlies belangrijk voor het behoud van ooggezondheid.
Netvliesscheuren ontstaan meestal door leeftijdsgebonden degeneratie, hoge bijziendheid, oogtrauma's en operaties in het oog. Wanneer de netvlieslaag dunner wordt of mechanische stress ondervindt, kan er een scheur ontstaan. Bovendien kan de veroudering van de vitreuze substantie in het oog en het loskomen van het netvlies ook resulteren in scheurvorming. Dit fenomeen komt vooral voor bij mensen ouder dan 50 jaar.
De meest opvallende symptomen van een netvliesscheur zijn plotselinge lichtflitsen, zwevende zwarte stipjes (mouches volantes) in het oog, de vorming van een grijs of zwart gordijn in het gezichtsveld en plotseling verlies van zicht. Indien deze symptomen plotseling in het oog optreden, zou een netvliesonderzoek moeten worden uitgevoerd. Als de symptomen van een netvliesscheur genegeerd worden, kan het leiden tot netvliesloslating.
Ja, als een netvliesscheur niet behandeld wordt, kan dit leiden tot blindheid. Het netvlies is een van de meest delicate structuren van het oog en bestaat uit zenuwcellen die licht waarnemen en naar de hersenen sturen. Een scheur in deze laag en de daaruit voortvloeiende netvliesloslating kan het voeden van de netvliescellen in de weg staan, leidend tot permanente schade.
De behandeling van een netvliesscheur hangt af van de grootte en locatie van de scheur en kan worden gedaan met laserfotocoagulatie, cryotherapie of chirurgische ingrepen. In vroege stadia kan laserbehandeling voldoende zijn. Echter, als een netvliesloslating zich heeft ontwikkeld, kunnen meer geavanceerde chirurgische ingrepen zoals vitrectomie noodzakelijk zijn. Regelmatige controles en het opvolgen van medisch advies na de behandeling verhogen de kans op succes.