Een chalazion is een type zwelling dat zich op de oogleden vormt. Het ontstaat door verstopping van de oliekliertjes in het ooglid. Symptomen kunnen een bult op het ooglid, een licht gevoel van zwaarte, zelden prikken of jeuk, en af en toe wazig zien omvatten. Grootte en locatie kunnen echter geen symptomen geven. Behandelingsopties zijn onder andere warme kompressen, regelmatige oogreiniging en antibioticazalven.
Een chalazion is een soort zwelling of cyste die ontstaat door de verstopping van de meibomse klieren binnenin de oogleden die olieachtige afscheiding produceren.
Een chalazion is pijnloos en ontwikkelt zich langzaam. Het kan voelbaar zijn als een harde, ronde massa op het ooglid. De belangrijkste symptomen van een chalazion zijn zwelling, roodheid en ongemak in het ooglid.
Het kan vanzelf genezen zonder interventie, maar soms kan medische behandeling of chirurgische ingreep nodig zijn. Hoewel het elke leeftijdsgroep kan treffen, komt het vaker voor bij personen met chronische blefaritis, seborroïsche dermatitis en acne.
De primaire oorzaak van een chalazion is het niet goed functioneren of verstoppen van de oliekliertjes in het ooglid. Er zijn echter verschillende factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van deze verstopping:
Onvoldoende hygiëne van het ooglid:
Het niet regelmatig en goed schoonmaken van de oogomgeving, met make-up slapen of het gebruik van beschadigde make-upproducten kan de obstructie van de oliekliertjes bevorderen.
Huidaandoeningen:
Huidproblemen zoals rosacea en seborroïsche dermatitis, die direct van invloed zijn op de oliekliertjes, kunnen de ontwikkeling van een chalazion veroorzaken.
Na een strontje:
De periode na een strontje kan ook een tijd zijn waarin een chalazion kan ontstaan. Tijdens het genezingsproces van een strontje kunnen de oliekliertjes in het ooglid beschadigd raken, waardoor er zelfs na volledige genezing een verstopte klier achterblijft.
Vette huid structuur:
Mensen met een vette huid hebben ook een verhoogd risico op klierobstructie. Overmatige talgproductie verstoort de normale werking van de klieren en legt de basis voor de vorming van een chalazion.
Frequent wrijven van de ogen:
Frequent wrijven van de ogen kan het ooglid traumatiseren en de structuur van de klieren beïnvloeden. Dit belemmert de gezonde werking van de oliekliertjes en kan leiden tot obstructie.
Chronische blefaritis (ooglidontsteking):
Chronische blefaritis (ooglidontsteking) kan leiden tot de ontwikkeling van een chalazion. In deze toestand ontstaat er continue ontsteking bij de basis van de wimpers, wat de juiste werking van de oliekliertjes belemmert en tot obstructie leidt.
Omdat een chalazion pijnloos vordert, merken mensen aanvankelijk deze formatie misschien niet op. Naarmate het echter groter wordt of cosmetisch opvalt, wordt er naar een arts gegaan. Veel voorkomende symptomen zijn als volgt:
Een opvallende zwelling op het ooglid: Dit is het meest voorkomende en eerst opgemerkte symptoom. Voelbaar als een harde, ronde massa op het ooglid.
Roodheid van het ooglid: Een chalazion kan soms roodheid van het ooglid veroorzaken.
Pijn of ongemak: In sommige gevallen kan een chalazion pijnlijk zijn. Dit is echter niet altijd het geval en in het algemeen mild.
Toename van tranen: Bij sommige mensen kan overmatige tranenvloed optreden in het oog waar de chalazion zich bevindt.
Gevoeligheid voor licht: In sommige gevallen kan er gevoeligheid voor licht zijn.
Wazig zien: Als de chalazion groot is of het zicht belemmert, kan tijdelijke wazig zicht optreden.
In geval van twijfel moeten gezondheidsprofessionals geraadpleegd worden en het noodzakelijke behandelingsproces gestart worden.
Een chalazion is een soort zwelling die ontstaat door verstopping van de oliekliertjes in het ooglid. Het is doorgaans pijnloos en kan bij elke leeftijdsgroep voorkomen. Meestal volstaat medicamenteuze behandeling om een chalazion te laten verdwijnen, maar soms is chirurgisch ingrijpen noodzakelijk.
Topische medicatie zoals oogdruppels of zalven kunnen in sommige gevallen voorgeschreven worden ter ondersteuning van de behandeling. Medicijnen zijn ontworpen om de zwelling te verminderen en infectie te voorkomen. De voorgeschreven medicatie moet regelmatig en volgens de aanbeveling van uw arts worden gebruikt.
Het gebruik van warme kompressen is ook effectief bij de behandeling van een chalazion. Een warme kompres wordt gemaakt door een doek in warm water te dompelen en het overtollige water uit te wringen. De doek moet 10-15 minuten op het ooglid worden aangebracht. Herhaal dit enkele keren per dag. De warmte zorgt ervoor dat de olie in de verstopte klier smelt, waardoor de zwelling afneemt.
Indien deze methoden de chalazion niet verhelpen of als het blijft groeien, moet u uw arts raadplegen. Uw arts kan chirurgisch ingrijpen om de zwelling te verkleinen.
Chirurgisch ingrijpen kan nodig zijn bij chalazia die ondanks alternatieve methoden binnen 3–6 weken niet weggaan, esthetisch storende afmetingen bereiken, of regelmatig terugkeren.
Hoewel chirurgische ingreep als laatste redmiddel wordt beschouwd, is het een veilige en effectieve methode. Het is aan te raden in de volgende situaties:
Als de grootte van de massa het zicht belemmert
Als esthetische zorgen de persoon storen
In gevallen die resistent tegen behandeling en chronisch zijn geworden
Als de chalazion recidiverend is
Een chalazion operatie is een procedure uitgevoerd onder lokale anesthesie door een kleine incisie aan de binnenkant van het ooglid te maken. De operatie wordt gebruikt voor de behandeling van een chalazion, een soort vetknobbel op het ooglid.
De eerste stap is het steriel maken van het oog en de omliggende huid van de patiënt. Dit wordt gedaan om het risico op infectie te minimaliseren. Vervolgens verdooft de arts het ooglid met lokale anesthesie.
De volgende stap is dat de arts een kleine incisie in het ooglid maakt. De incisie wordt op de binnenkant van het ooglid geplaatst, waardoor er geen zichtbare littekens aan de buitenkant achterblijven. De arts gaat vervolgens via deze incisie naar binnen en verwijdert de chalazion.
Ten slotte reinigt en verbindt de arts het snijgebied. De patiënt krijgt een recept voor antibiotische oogdruppels en follow-up afspraken worden ingepland voor het herstelproces.
Als de factoren die bijdragen aan het ontstaan van een chalazion niet onder controle worden gehouden, kan het opnieuw optreden. Bij sommige mensen leggen aandoeningen zoals chronische blefaritis of rosacea de basis voor het regelmatig optreden van klierobstructies.
Om terugkeer te voorkomen, moet men letten op:
Het schoonhouden van de oogleden
Het hygienisch gebruiken van make-upproducten en niet slapen met make-up
De regelmatige behandeling van huidaandoeningen
Het vermijden van de gewoonte om in de ogen te wrijven
Regelmatige oogonderzoeken
Een chalazion ontwikkelt zich door een niet-ontstoken verstopping, terwijl een strontje een bacteriële infectie is die meestal pijnlijke zwelling veroorzaakt. Een strontje begint sneller, met duidelijkere roodheid en gevoeligheid. Een chalazion ontwikkelt zich daarentegen langzaam en verloopt meestal pijnloos.
Ja, in de vroege stadia kan een chalazion vaak vanzelf verdwijnen door gebruik van warme kompressen en ooghygiëne. Het wordt echter aangeraden om een arts te raadplegen als de aandoening langer dan 3–6 weken aanhoudt.
Nee. Omdat de operatie aan de binnenkant van het ooglid wordt uitgevoerd, zijn er geen zichtbare littekens aan de buitenkant.
Het is belangrijk om de eerste paar dagen te vermijden in de oogleden te wrijven, de druppels regelmatig te gebruiken volgens het voorschrift van de arts, en de controleafspraken niet te missen.