De ziekte van Behçet

De ziekte van Behçet is een complexe ziekte die voor het eerst in 1937 werd gediagnosticeerd door een Turkse arts (Prof. Dr. Hulusi Behçet). Deze chronische ziekte treft meerdere organen tegelijkertijd.

De belangrijkste symptomen zijn hardnekkige zweren en aften in de mond, genitale ulcera en oogontsteking (uveïtis). De ziekte van Behçet komt vaak voor in landen rondom de Middellandse Zee, waaronder Turkije, en in Japan. Het komt het meest voor bij mensen tussen de 20 en 40 jaar. Hoewel de exacte oorzaak onbekend is, denkt men dat genetische en omgevingsfactoren samen met virussen een rol kunnen spelen. Andere symptomen zijn gewrichtsproblemen, ontsteking van spataderen, arteriële en veneuze betrokkenheid, hevige hoofdpijn, dubbelzien, buikpijn, diarree en darmzweren. De ziekte komt vaker voor bij volwassen mannen dan bij vrouwen en ouderen. Er is geen definitieve behandeling voor de ziekte, maar er zijn medicijnen beschikbaar die de symptomen verminderen en het immuunsysteem ondersteunen.

Wat is de ziekte van Behçet?

De ziekte van Behçet werd voor het eerst in 1937 door de Turkse dermatoloog Prof. Dr. Hulusi Behçet beschreven en is een chronische en systemische aandoening. Deze ziekte is een zeldzame maar ernstige auto-immuunziekte die verschillende organen in het lichaam tegelijkertijd aantast. Het komt vooral veel voor in Turkije, Japan en andere landen rondom de Middellandse Zee.

Wat zijn de symptomen van de ziekte van Behçet?

De meest opvallende symptomen van de ziekte van Behçet zijn:

• Terugkerende aften in de mond
• Zweren en ulcera in het genitale gebied
• Oogontsteking (uveïtis)
• Huiduitslag die lijkt op acne
• Gewrichtspijn en zwelling
• Darmproblemen (buikpijn, diarree, darmzweren)
• Vaatontstekingen (veneus of arterieel)
• Neurologische symptomen (hoofdpijn, dubbelzien)

De symptomen van de ziekte van Behçet kunnen van persoon tot persoon verschillen en kunnen in de loop van de tijd toenemen of afnemen.

Is de ziekte van Behçet besmettelijk?

De ziekte van Behçet is niet besmettelijk. Hoewel de rol van virussen niet volledig kan worden verklaard, ligt de oorzaak van de ziekte in een immuunsysteemstoornis en genetische aanleg. Het wordt dus niet overgedragen door contact van persoon tot persoon.

Welke afdeling behandelt de ziekte van Behçet?

Aangezien de ziekte van Behçet verschillende systemen beïnvloedt, is een multidisciplinaire benadering vereist. De afdelingen reumatologie en dermatologie zijn primair betrokken bij de diagnose en het vervolg. Andere specialiteiten zoals oogheelkunde, neurologie of gastro-enterologie kunnen ook bij de behandeling betrokken zijn.

Hoe wordt de ziekte van Behçet behandeld?

De behandeling van de ziekte van Behçet is gericht op het beheersen van de symptomen die de ziekte veroorzaakt en het voorkomen van opflakkeringen. Hoewel er geen definitieve behandelingsmethode is, worden de volgende medicijnen vaak gebruikt:

• Corticosteroïden (om ontstekingen te verminderen)
• Immuunsysteem-onderdrukkende medicijnen
• Lokale behandelingen voor oog- en huidaandoeningen
• Anti-inflammatoire medicijnen

Het is van groot belang dat patiënten onder regelmatige controle blijven en dat een persoonlijk behandelplan voor hun symptomen wordt toegepast.

Diagnoseproces van de ziekte van Behçet met afbeeldingen

De diagnose van de ziekte van Behçet kan niet met een specifieke laboratoriumtest worden gesteld. De diagnose is gebaseerd op klinische bevindingen en de geschiedenis van de patiënt. Het diagnoseproces met afbeeldingen voor de ziekte van Behçet kan orale en genitale letsels, fundusfoto’s van oogbeperking en vaatbeelden omvatten. Deze beelden helpen bij een nauwkeurigere herkenning van de ziekte.

Veelgestelde vragen

Is de ziekte van Behçet genetisch?

Ja, de ziekte van Behçet komt vaker voor bij individuen met een genetische aanleg. Studies hebben aangetoond dat individuen die vooral de genetische marker HLA-B51 dragen een verhoogd risico hebben om de ziekte van Behçet te ontwikkelen. Naast genetische factoren kunnen ook omgevingsinvloeden, virale infecties en immuunsysteemreacties bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte. Individuen met een familiegeschiedenis van de ziekte van Behçet wordt aangeraden voorzichtig te zijn en regelmatige dokterscontroles te ondergaan.

Kan de ziekte van Behçet volledig genezen?

De ziekte van Behçet is een chronische (langdurige) en terugkerende aandoening, waardoor volledige genezing momenteel niet mogelijk is. Dankzij de vooruitgang in de moderne geneeskunde is het mogelijk om de symptomen van de ziekte van Behçet grotendeels onder controle te houden met de behandeling. Met de medicijnen kunnen pijnen worden verminderd, symptoomcontrole van ogen en huid kan worden bereikt, en orgaanbetrokkenheid kan worden voorkomen. Met de juiste behandeling en regelmatige dokterscontroles kan de levenskwaliteit van patiënten aanzienlijk worden verbeterd.

Is de ziekte van Behçet gevaarlijk?

Ja, de ziekte van Behçet kan leiden tot ernstige complicaties. Vooral betrokkenheid van de ogen kan leiden tot verlies van het gezichtsvermogen, terwijl neurologische problemen kunnen ontstaan wanneer het zenuwstelsel wordt aangetast. Vaatontstekingen (vasculitis) kunnen leiden tot situaties die levensbedreigend kunnen zijn zoals bloedstolsels in de longen of verstoppingen in de hersenbloedvaten. Daarom is vroege diagnose en regelmatige opvolging door gespecialiseerde artsen van groot belang.

Komt de ziekte van Behçet ook bij vrouwen voor?

Ja, de ziekte van Behçet kan zowel bij vrouwen als mannen voorkomen. Bij mannen verloopt de ziekte vaak ernstiger. Bij vrouwen treden doorgaans mildere symptomen op, terwijl bij mannen intensere symptomen kunnen optreden in vitale gebieden zoals de ogen, bloedvaten en het zenuwstelsel. Ook voor vrouwelijke patiënten is regelmatige opvolging belangrijk om de symptomen onder controle te houden. Tijdens de zwangerschap kan het verloop van de ziekte van Behçet veranderen.

Beïnvloedt de ziekte van Behçet de zwangerschap?

Vrouwen met de ziekte van Behçet kunnen zwanger worden, maar de symptomen van de ziekte kunnen tijdens de zwangerschap verergeren of juist verbeteren. Bij sommige vrouwen kalmeert de ziekte tijdens de zwangerschap, terwijl andere gevallen opflakkeringen kunnen vertonen. Behçet-patiënten die een zwangerschap plannen, dienen dit te doen in samenspraak met zowel een gynaecoloog als een reumatoloog. De behandeling moet, indien nodig, worden aangepast nadat is beoordeeld welke medicijnen veilig zijn tijdens de zwangerschap.

Welke tests worden uitgevoerd voor de ziekte van Behçet?

Er is geen enkele test die de ziekte van Behçet definitief kan diagnosticeren. De diagnose is meestal gebaseerd op de klachten van de patiënt, bevindingen van het lichamelijk onderzoek en de medische voorgeschiedenis van de patiënt. Mond- en genitale ulcera, bevindingen van de ogen en huidsymptomen zijn belangrijke aanwijzingen. Indien nodig worden bloedtesten, pathologische onderzoeken, oogonderzoek, vasculaire echografie en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) gebruikt om de effect van de ziekte op andere organen te onderzoeken. Internationale diagnosecriteria worden ook gebruikt ter ondersteuning van de diagnose.

Op welke leeftijd begint de ziekte van Behçet meestal?

De ziekte van Behçet begint meestal tussen de leeftijd van 20 en 40 jaar. Deze leeftijdsgroep is de meest voorkomende periode waarin de ziekte wordt gezien. In sommige gevallen kan het ook op jongere leeftijd (tijdens de adolescentie) of op latere leeftijd voorkomen. De ziekte van Behçet die begint bij jongvolwassenen kan over het algemeen actiever zijn. Het is erg belangrijk om een specialist te raadplegen zodra de symptomen zich voordoen en een juiste diagnose op tijd te stellen.