Hoe wordt Ooglidverzakking Behandeld?
Er zijn verschillende chirurgische methoden beschikbaar voor ooglidverzakking. Welke operatie wordt uitgevoerd, wordt bepaald op basis van de bevindingen van het ooglid- en oogonderzoek bij het kind. Bij sommige patiënten wordt een techniek toegepast die de reparatie of versterking van de spier optilt het ooglid bevordert. Indien dit niet mogelijk is, wordt het ooglid door een techniek genaamd voorhoofdssuspensie opgetild en de visuele as geopend. Door snel ontwikkelende technologieën en chirurgische wetenschappen komen er voortdurend nieuwe technieken en behandelingen op de markt. Al deze chirurgische ingrepen vereisen algehele anesthesie bij kinderen.
Wat zijn de Complicaties van Chirurgie?
Zoals bij alle chirurgische ingrepen, kunnen er bij operaties voor ooglidverzakking ook enkele complicaties optreden. Als bijvoorbeeld de gewenste ooglidhogte niet volledig wordt bereikt, dat wil zeggen als er een onvoldoende of overmatige correctie is, kan een nieuwe aanpassing nodig zijn. Bij sommige patiënten kunnen, hoewel een zeer goede ooglidhogte wordt bereikt bij waken, de oogleden bij slapen niet volledig sluiten, wat ernstige oogproblemen kan veroorzaken; met name aanhoudende schade aan het hoornvlies, de transparante laag aan de voorkant van het oog, kan voorkomen. Daarom moeten voor elke patiënt de patiëntspecifieke factoren zorgvuldig worden onderzocht en moet een passende benadering worden gevolgd.
Wie Behandelt Ooglidverzakking?
De belangrijkste rol van de oogleden is om de ogen te beschermen en bij te dragen aan de best mogelijke uitvoering van de visuele functie. Bij ooglidverzakking is zowel een diagnostische als een therapeutische beoordeling van de oogbol en de visuele functie vereist. Daarom moeten deze patiënten noodzakelijkerwijs beoordeeld worden door een specialist in ooggezondheid en -ziekten.
Hoe Beïnvloedt Ooglidverzakking de Visuele Ontwikkeling?
Aangeboren ooglidverzakking kan, wanneer de pupil gedeeltelijk of volledig bedekt is, de visuele ontwikkeling van een kind negatief beïnvloeden. Omdat het oog niet voldoende open is, vermindert het licht dat het netvlies bereikt, wat leidt tot onvoldoende visuele stimulatie. Op de lange termijn kan dit leiden tot amblyopie, oftewel een lui oog-ontwikkeling.
Aangezien het gezichtsvermogen zich in de eerste jaren van het leven ontwikkelt, kunnen permanente visusstoornissen optreden als een dergelijke structurele belemmering niet op tijd wordt behandeld. Daarom moet ooglidverzakking in de kindertijd niet alleen als een esthetisch probleem worden behandeld, maar ook als een ontwikkelingsvraagstuk.
Veelgestelde Vragen
Verdwijnt aangeboren ooglidverzakking vanzelf?
Nee, aangeboren ooglidverzakking (congenitale ptosis) herstelt niet vanzelf. Dit komt meestal doordat de spier die het ooglid optilt, structureel niet ontwikkeld is, waardoor de spierfunctie niet met de tijd verbetert. Bij milde gevallen kan er sprake zijn van een gedeeltelijke verhoging van het ooglid met de groei, maar bij ernstige gevallen is chirurgische ingreep noodzakelijk.
Op welke leeftijd moeten kinderen met ooglidverzakking worden geopereerd?
Is een operatie aan ooglidverzakking permanent?
Ja, een ooglidoperatie is permanent. Afhankelijk van het type chirurgie dat wordt uitgevoerd, geeft de ooglidpositie op lange termijn permanente resultaten. Omdat de structuur van het oog en het ooglid kan veranderen met de groei van het kind, kan bij sommige patiënten op oudere leeftijd een nieuwe ingreep nodig zijn. Daarnaast kan, als er complicaties ontstaan, een tweede operatie voor ooglidverzakking ter correctie worden uitgevoerd.
Kan ooglidverzakking met lasers worden behandeld?
Nee, ooglidverzakking kan niet met laser worden behandeld. Dit probleem is een anatomisch probleem door spieren of zenuwen en chirurgische methoden zijn de voorkeur voor de behandeling. Hoewel lasertechnologie gebruikt wordt bij de behandeling van verschillende oogziekten, is het niet geschikt voor mechanische ooglidstoornissen zoals ptosis. Chirurgie wordt meestal uitgevoerd in de vorm van het herstellen van de optillingsspier of door hem te verbinden met de voorhoofdspees voor opheffing.